ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΧΑΡΕΣ

ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΧΑΡΕΣ .-

Καλησπέρα σε όλους. Μένουν λίγες ώρες πριν ένα από τα πιο κρίσιμα και κομβικά ματς στην ιστορία του μπασκετ της ομάδας μας. Ο τίτλος πιστεύω μας εκφράζει όλους . Δεν αντέχω να ξαναδώ την ομάδα μας να ανασταίνει αυτό το χάλι που βλέπουμε όλη τη χρονιά και που προχθές έφαγε 25 πόντους στο χαλαρό. 

Δεν είναι απλά ένα παιχνίδι που πρέπει να κερδηθεί. Είναι πολύ παραπάνω από ένα απλό ματς. Είναι ένα ματς με τριπλή σημασία .

Αρχικά , είναι το ματς που αφού το πάρουμε ( γιατί σήμερα θα το πάρουμε ) , μας δίνει αυτόματα το δικαίωμα να τους υποδεχθούμε για ένα πάρτυ και ένα ακόμα πρωτάθλημα. Να σας θυμίσω ότι στα ομαδικά αθλήματα τα έχουμε σηκώσει ΟΛΑ φέτος και περιμένουμε το τελευταίο και πιο επιθυμητό από τα παιδιά του μπάσκετ. Οπότε κερδίζουν σήμερα και μετά την Κυριακή ας έρθει το σωματείο των παροπλισμένων και συνταξιοδοτημένων παικτών να μας το πάρει. Οπότε μιλάμε για ματς ΤΙΤΛΟ. 

Έπειτα, με όσα έχουμε δει όλα αυτά τα χρόνια μέσα σε αυτό το γήπεδο προσωπικά στο σημερινό ματς και σε κάθε ματς εκεί μέσα βλέπω όλα τα περασμένα χρόνια, όλα τα πρωταθλήματα που μας στερούσαν με κάθε τρόπο. Θυμάμαι αεροβόλα, non call , το περίφημο ματς με την "ποικιλία του Σάρας" και πάει λέγοντας. Κάθε χρονιά τα ίδια με τελευταία αναφορά πέρυσι που για ακόμα μία φορά δεν μας άφησαν να κάνουμε το break. 

Δεν φτάνουν όλα αυτά περηφανεύονται και για την τρομερή τους έδρα που ποτέ δεν έχουμε κερδίσει. Ακόμη ένας λόγος. Να απαντήσουμε και σε αυτό . ΕΜΦΑΤΙΚΑ . Δεν ξέρω ποσες φορές τους έχουμε αναστήσει ή δεν τους έχουμε τελειώσει. Μία στο κύπελλο φέτος , μία στην Ευρωλίγκα μετά στο πρωτάθλημα , μετά στο πρώτο ματς των play-offs. Σε όλα τα ματς ξέραμε ότι παίζαμε απέναντι σε μία ομάδα κακή , έτοιμη να διαλυθεί και πάντα κάπως την ανασταίναμε και της δίναμε πάλι ζωή. Κάθε φορά το ίδιο πράγμα.  Σήμερα οι χάρες τελείωσαν . Σήμερα όποιοι παίξουν απαντάνε για το παρελθόν , για το παρόν  και δείχνουν τι θα ακολουθήσει στο μέλλον . Στν τελική παίζουν δύο πολύ μεγάλες ομάδες , μόνο που η μία έκανε τον κύκλο της και από σήμερα χάνεται από τον χάρτη ενώ η άλλη συνεχίζει την αναγέννησή της μετά από 15 περίπου χρόνια απουσίας από τη θέση που της άξιζε.